Advent

Die nuwe kerkjaar het amptelik verlede sondag begin – met adventstyd! Advent is vir die kerk ‘n seisoen van afwagting en voorbereiding met die oog op Kersfees, asook ten opsigte van Jesus se terugkeer na die aarde. Die woord “advent” kom van ‘n Latynse woord wat beteken “koms”. Die woord word vandag baie keer gebruik om die aankoms van ‘n belangrike persoon of saak aan te dui. In die kerk verwys dit na die vier sondae (weke) voor Kersfees.

Dis ‘n tyd van opgewonde afwagting. Die woord “wag” speel hier ‘n sleutelrol. So het die mense van die Ou Testament geduldig gewag vir die koms van die Messias – die Gesalfde, wat sou kom om die wêreld van ons sonde te verlos.

Ons hoef nie meer te wag om die koms van Jesus nie – Hy het klaar gekom as Redder van die wêreld op Kersdag. Hy bly nou by ons deur sy Gees. Nou wag ons vir die aanbreek van nog ‘n Kerfeestyd, maar ons wag ook vir die wederkoms van Jesus.

Dis belangrik om te leer van “wag”! Dis een ding wat baie mense nie goed kan doen nie, veral nie in vandag se tyd nie. En tog is dit ‘n baie belangrike geestelike gewoonte waarin ons onsself keer op keer moet inoefen. Die lewe om ons maak ons baie haastig. Ons kan nie wag nie. Alles moet so gou soos nou gebeur. Dit maak ons geestelik dood. Dit ontneem ons van ons menslikheid. Dit ontneem ons van ons spiritualiteit. Dit bring afstand tussen my en God – omdat ek nie kan wag nie.

Wat is “wag”? Dit het niks te doen met luiheid, passiwiteit of onaktiwiteit nie. Dit het alles te doen met ‘n rustige vertroue in God in die wete dat Hy in beheer is – dat Hy alles ten goede sal laat meewerk, dat Hy jou koers bepaal. Dit gaan oor rustig raak in jouself – ‘n nadenke oor wie jy is, waar jy vandaan kom, waarheen jy oppad is, wat jou lewenswaardes is, ‘n oorgee van jouself in die hande van God. Dat ek nie meer sal stres oor more en volgende jaar nie, ook nie oor my werk, my blyplek, my gesondheid, my kinders en kleinkinders nie. Terwyl ek elke dag biddend opkyk na God, dank ek Hom dat Hy reeds gekom het om by te kom bly. Trouens, ek is deel van die sirkeldans van die Drie-Eenheid, ek vat hande met die Vader, die Seun en die Heilige Gees – en met alle gelowiges in hierdie tyd en sê net saam met die skepping: dankie! Ek jaag  nie meer nie – ek laat my ook nie jaag nie, ek rus in God, my Hoop en Verwagting! Ek werk, ek ontspan, en rus in die Here!

Geniet die fees van rus en vrede!  Dankie vir ‘n jaar van saamstap, saamdink en saambid!  Mag Kersfees 2019 baie innerlike verryking vir jou bring. Mag 2020 ‘n jaar van ongekende geleenthede wees om te groei na Christus toe.

Baie dankie aan Michelle wat elke week hierdie Familienuus so getrou uitstuur. Ons groet tot 2020!

Gloria in excelsis Deo!